Doğum günün kutlu olsun Bebeğim, Annen...

Sevgili Arkadaşlarım,

Herbirinize ayrı ayrı değerli yorumlarınızla geçmiş olsun dileklerinde bulunduğunuz ve sevincimi paylaştığınız için teşekkür ederim. Dostluk; sevinçler, üzüntüler, mutluluklar, başarılar, başarısızlıklar, hayatın tüm heyecanını paylaşmak değil midir, uzakta olsa?

Bu hafta ki haberlere gelince;

Artık yerini ufak öksürüklere bırakan bronşitimi moralimi yüksek tutarak pek önemsemiyorum.

İyileşme sürecine girdi Allahın izniyle geçecek... Dün doktora kontrole gittiğimde ilaçlara devam etmemi söyledi ve öksürük ilacımı değiştirdi. Daha soft ama etkili bir şurup verdi. Adı Prospan, bitkisel bir ürün ama işe yarıyor, tavsiye ederim.

Asıl paylaşmak istediğimse bugün kızımın doğum günü; 48 saatlik hastane maratonu yaşayıp, hemşire ve doktorlar tarafından zorla doğuma alındığım gün... 1997 saat 16,20'de Prensesim kollarımdaydı. O an hiç gözümün önünden gitmez; minicik elleriyle serçe parmağımı kavramıştı yavrum... Nasıl da geçiyor zaman; babam derdi ki siz büyüdükçe ben yaşlandığımı anlıyorum. Gerçekten de öyle oluyormuş, insan daha bir yaşının ilerlediğini farkediyormuş. Doğum anından itibaren önem sırası değişiyor hayatta; önce yavrum diyorsun. Allah'a çok şükür, binlerce şükür, seni Yaradan'a, güzel bebeğimm...

Yüce Rabbim sağlıklı, mutlu, başarılarla ve sevgiyle dolu uzun ömürler versin Hilal'ciğime MAŞAALLAH BAREKALLAH. Mürüvvetini, başarılarını, daha nice yaş günlerini görmemizi nasip etsin bizlere de inşallah.(Amin)

Fotoğrafta geçen sene ki doğum günü soframız bulunuyor. Sınıfından arkadaşları ve bazı akrabalarımızın çocukları misafirimizdi. Hafta sonu olsun diye 2 gün erken yapmıştık; Eğlendiler, pasta kestiler, oyun oynayıp dans ettiler. Koca 1 yıl daha su gibi akıp geçti. Bu sene doğum günü için tam olarak karar veremedik yine evde mi yapsak yoksa arkadaşlarıyla beraber bir eğlence merkezine falan mı gitsek diye.. İstediği eğlence merkezi de Cevahir'de ki Atlantis:)) Geçen sene okulla gitmişlerdi çok eğlenmişlerdi diye illa benim götürmemi istiyor. Bunun için vakit olmadığını ve arkadaşlarının sorumluluğunu alamayacağım bir yer olduğunu söyleyince hak verdi. Belki bir fast food zincirine gidebiliriz sahilde deyince sevindi yavrum. Fakat şunu biliyorum birazcık erteleyebiliriz arkadaşlarıyla yapacağımız programı, yoğunluk sebebiyle... Bugünü ise hafta içine denk geldiğinden ailecek kutlamak daha uygun dedi babası; neyse ki kızımda kabul etti. Önemli olan bir arada olup, hatırlanmak... Bu düşüncemizi çocuklarımıza yansıtabiliyorsak, zaten sorun çıkmıyor. Aksi halde şımarıklaşıp, doğum günü kutlamalarını bir zorunluluk gibi gören, hediye pazarlığı yapmaya bile kalkan çocuklar çıkabilir ki, aman haaa! Hemen güzel bir dille anlatmak gerekiyor. Doğru olanı küçükken öğrenince, aşırıya kaçmanın hoş olmadığınıda anlamış oluyorlar.

Bizim çocukluğumuzda balonlarımız, üfleyip dilek tutacağımız güzel bir pastamız ve sevdiklerimiz de yanımızda olunca mutluluktan uçardık, hediye adında kimse bir şey beklemezdi o günden... Bazen akıllarına gelip almışlarsa büyük bir lüks sayıp, minnet duyardık.
Şimdi ise ben dahil bütün anneler yavrularına hediye almaya çabalıyorlar. Zamane şartları denilebilir belki ama bunun içinde bir önerim var mümkün olduğunca ihtiyacı olan şeyleri almaya çalışın. Örneğin güzel bir eşofman takımı veya kitap veya ayakkabı... yani oyuncak değil, abartılı şeyler hiç değil. Hatta sevdiği bir filmi izlemek için sinema bileti de olabilir ne dersiniz?

Cümlemizin çocuğunu Allah korusun, Allah'a emanet, sağlıklı hayırlı evlatlar olsunlar İNŞALLAH. Biz annelerin duaları yavrularına bitmez arkadaşlar, hepsini kabul olunanlardan eylesin Yüce Rabbim.

Sevdiklerinizle mutlu günler, selamlar:))