Papatyaları çok severim. Beyazlığında saflığın tertemiz duygularını, sarısıyla da o saflığın içinde taşıdığı sıcacık samimi hayat coşkusunu yansıtır bana... Bu karanlık hafif puslu İstanbul akşamında ruhuma neşe katarak biraz soluklanmam gerektiğini hatırlattı bu resim, raporların ve iş koşturmacasının içinde... Hemen sizlere güzel bir selam vermek istedim. Yorumlarınızla ve ziyaretlerinizle beni çok mutlu ettiniz, teşekkür ederim:) Fırsat buldukça aranızda olmaya çalışacağım.. Ne diyorduk eskiden;
"Özlüyorsa özlenen, özlemek güzeldir...
Bekliyorsa beklenen, beklemek güzeldir..."
Annemin 3 aylığına memleketine gitmesinden mi yoksa bitmek bilmeyen bir yerlere yetişme, bir şeyleri yetiştirme koşturmacalarından mı anlayamadım garip bir durgunluk taşıyorum üzerimde bugün. Güneş, bulutların ardında bazen küsüp bazen göz kırpıyor gökyüzünde; "buradayım enerjini kaybetme sakın" der gibi... Tabi ki kulak vermek lazım hayatın sesine, gülümsemek lazım daima hayat felsefemizdeki gibi... Allah hepimize güzel, sağlıklı ve mutlu bir ömür nasip etsin inşallah, bugünümüze çok şükür sevgili arkadaşlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder