Günaydın arkadaşlar, yeni bir gün... yeni bir hafta... En güzeliyle bizlerle olsun. Haftasonu biraz yoğun geçti hafta içi gibi... Bu hafta biraz daha sakin olsa keşke... Kızım anneanneciğiyle beraber Fenerbahçe'ye kahvaltıya gitmiş ne güzel, imrendim. Hafif dalgalar sahile vururken uçsuz bucaksız deniz ve gökyüzü eşliğinde çiçek koklayıp yürüyüş yapın benim yerime de dedim. Sonra işimin başına geçtim Allah'a şükür...
Kafamda bazı gel-gitlerim var son birkaç gündür; hafif kırgınlıklarım, arada mutluluklarım ve üzülüp üzülüp tekrar yaşama sevincime tutunmalarım... Evli olunca böyle oluyor herhalde, tatil dinlenmelerine inat gelir gelmez negatif iyonlar saçan eşine karşı koyamıyor insan:(( İster istemez -Ne oldu şimdi ya, sorun ne?- moduna giriyor. Karşılık verdikçe daha çok yıpranıyor, sorguluyor, en sonunda pes edip susuyor... susuyor...
Sezen Aksu'nun söylediği bir şarkıyı mırıldanmak gibi;
Alışır her insan alışır zamanla kırılıp incinmeye
Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp yeniden ayağa kalkmak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder